شعری از سارارمضانی
**** ازسینه ی اجاق تب نان نمی رود
هرچندفقرآمده ایمان نمی رود
تصویرمرد عابراین ازدحام ها
ازصفحه ی خیال خیابان نمی رود
رازیست بین چشم تو وآسمان که باز
ازپنجره تبسم باران نمی رود
تا پای عشق وانشوددردلت بدان!
سرمای ناگزیرزمستان نمی رود
پرواز،رویشی که پرازالتهاب هاست
ازذهن خاک خورده ی انسان نمی رود