زندانیِ آزادی 08 مرداد 1397 | 916 | 0 شعری از امیرعباس قبادی هر روز در آیینه می بینم زوالم را تنها از او پنهان نمی دارم ملالم را می پرسمش از علت اندوهم اما او پس می دهد مانند طوطی ها سوالم را آیینه در ابهام تصویرم مقصر نیست آهم مکدر کرده تصویر زلالم را فهمیده ام به سرنوشتی گنگ محکومم حالا که فنجانها نمی فهمند فالم را وقتی مرا می آفریدی از چه رو در من می پروراندی آرزوهای محالم را خوش داشتی زندانی آزادیم باشم پیش از رهایی چیده ای از عمد بالم را ای عشق ای تنها دلیل زندگی بی تو غم ها به یغما میبرند اندک مجالم را